Britt Dorenbosch

28 november t/m 3 december 2023

Welkom Marie en hoe het leven een beetje meer werd

Voor de Utrechtste kunstenaar Britt Dorenbosch (1986) is kleur van jongs af aan onderdeel van het leven. Zoals haar moeder haar wees op de kleuren om ons heen, gebruikt ze voor haar collages snapshots uit haar dagelijkse leven waarin kleur je tegemoet komt. In haar werk komt deze ogenschijnlijke alledaagsheid samen met haar kleurrijke ervaring met het moederschap.

Britt Dorenbosch woont en werkt in Utrecht. Na het behalen van haar master sociologie studeerde ze in 2013 af aan de HKU Hogeschool voor de Kunsten Utrecht. In 2016 won ze het K.F.Hein Stipendium waarna ze in 2017 een solotentoonstelling in het Centraal Museum had. Haar werk is onder andere te vinden in de collectie van Museum Voorlinden.

Statement

Het is niet zonder reden dat kleuren me fascineren. Ze zijn er al sinds mijn prille jeugd. Zelfs nu, nu ik ouder ben, zijn het de krachtige kleurencombinaties die mijn aandacht trekken. Zoals mijn moeder mij wees op de kleuren om ons heen, zo gebruik ik nu snapshots uit mijn dagelijks leven waarin kleur centraal staat. Deze beelden vinden hun weg naar mijn schilderijen, tekeningen en recentelijk grafiek en collages.

Na de geboorte van mijn dochter in 2019 voelde ik de noodzaak, gekoppeld aan een zekere aarzeling, om werk te maken over het moederschap. Hoewel het onderwerp aansluit bij thema's in mijn eerdere werk, wilde ik niet alleen gezien worden als een vrouw die alleen over haar kind praat. Het was precies dat ongemak, het stigma van moeders als sentimentele vrouwen, dat me ertoe aanzette om expliciet zichtbaar te zijn als moeder in mijn werk. Alleenstaande moeder worden na haar geboorte gaf me de vastberadenheid en het doel om dit te blijven doen. Ik wil bijdragen aan de zichtbaarheid en acceptatie van moederkunstenaars, door me aan te sluiten bij het bredere discours over de maatschappelijke druk op moeders, genderrollen en identiteit, en de behoefte aan een meer inclusieve en realistische weergave van het moederschap.

In mijn werk observeer ik de handen van mijn dochter terwijl ze de wereld verkent. Een wereld waarin ik haar, net als mijn moeder, laat kennismaken met mijn kleuren, voorkeuren en interesses. Mijn werk is dus een eerbetoon aan het moederschap. Het gaat over vrouwelijkheid, liefde, het vormen van een familie-identiteit en hoe voorkeuren van generatie op generatie worden doorgegeven. Hoe wordt identiteit doorgegeven van ouder op kind? En hoe ver terug gaat dat? Ik zie bepaalde lijnen terug in mijn werk, waar beelden van de natuur (een passie van mijn vader en grootvader) en mijn liefde voor kleur en textiel (geërfd van mijn grootmoeder aan moeders kant) kenmerkend zijn voor mijn werk. Het zijn de generaties voor mij, die vorm geven aan wie ik ben en hoe ik de wereld om mij heen waarneem. Met de komst van mijn dochter is er een nieuwe generatie bijgekomen. Eén waarin mijn dochter nu stap voor stap haar eigen nieuwe identiteit toevoegt.